Dok je prošle godine konačno na radost građevinskog lobija u Istočnom Sarajevu uništena jedina proizvodna fabrika sa prijeratnom tradicijom FAMOS /MOFAS/ razvoj grada Istočno Sarajevo usmjeren je, ponajviše, na izgradnju spomenika i objekata koji predstavljaju kratkoročno skupljanje političkih poena, a nikako razvoj privrede u ovom gradu.
Piše: Sanja Vasković
Od devet kapitalnih investicija koliko ih je najavljeno u ovoj godini u Istočnom Sarajevu čak tri obuhvataju spomeničku kulturu. Iako je gradonačelnik Istočnog Sarajeva Ljubiša Ćosić po struci ekonomista, uskratio nas je za ideje kako poboljšati privredni ambijent u gradu i oslonio se na slabo pamćenje birača i okom vidljive rezultate. Poboljšanje ekonomskih pokazatelja niko ne vidi, ali crvene vrpce i otvaranje objekata prije izbora mnogo je bolja formula za o(p)stanak na vlasti.
“Kapitalne investicije” Grada su već najavljeni projekti koji nisu završeni u proteklim godinama. Jedan od njih je izgradnja memorijalnog kompleksa uništavanjem parka “Sunce” za koji je planirano više od dva miliona maraka. O ovom kompleksu je već sve rečeno. Iako je do sada utrošeno preko pola miliona maraka koji su dati Boračkoj organizaciji, bez tendera, da izabere proizvoljno izvođača, firmu čiji prihodi (slučajno) naglo rastu, sem blata u parku ništa drugo nije vidljivo.
U planu je i izgradnja parka velikana srpskog zdravstva vrijednosti 600.000 KM uz bolnicu “Srbija”, iako bi pomoć kvalitetnijem zdravstvenom sistemu, prvenstveno usmjerenom na kadrove, olakšala svakodnevni život građana, da ne bi dolazili u situaciji da oni koji nas liječe ne mogu se liječiti, jer im nije uplaćeno zdravstveno osiguranje kao što je nedavno bio slučaj sa Domom zdravlja Istočno Sarajevo. Uz ova dva spomen- kompleksa planiran je i onaj na Palama, žrtvama NATO bombardovanja vrijednosti 150.000 KM, iako Muzej odbrambeno- otadžbinskog rata zjapi nezavršen, toliko o brizi za žrtve.
Dakle, Grad će ukupno izdvojiti, što svojih sredstava što donacije Vlade Republike Srpske, preko tri milona maraka za izgradnju spomenika.
Ostale kapitalne investicije tiču se izgradnje Gradske kuće u Palama (četiri miliona) dok će u isto vrijeme ova opština od kreditnih sredstava praviti novu zgradu Opštine. Pasarela koja spaja dvije opštine Istočnu Ilidžu i Istočno Novo Sarajevo vrijednosti je čak 1.200.000 KM, za rekonstrukciju saobraćajnica u Sokocu planiran je dodatni milion maraka, te za izgradnju sale Skupštine Opštine Istočni Stari Grad 250.000 KM, te projekte vezane za razvoj Vatrogasne jedinice.
Jedino što bi dugoročno moglo donositi novac u ovaj potrošački budžet je izgradnja solarne elektrane za koju je JP “Direktne investicije” uzelo kredit od milion maraka, uz garanciju Grada, podrazumijeva se. Samo da opet jedan od direktora ovog javnog preduzeća ne bude neko ko je spašavao MOFAS, a kasnije kao direktor privatne firme kupio dio zemljišta fabrike.
Postavlja se pitanje, u kom smjeru ide razvoj Grada, možemo li živjeti od zgrada, bez proizvodnje i stvaranja povoljnog privrednog ambijenta dok se u isto vrijeme na entitetskoj liniji održavaju politički skupovi gdje se skreće pažnja na nacionalne teme, umjesto ekonomskih, klasika i dobro oprobana matrica već dvadeset i kusur godina.
S druge strane, iako je opštine Istočno Novo Sarajevo jedna od rijetkih u kojoj je zabilježen porast broja stanovnika, iako smo centar istoka Republike Srpske, univerzitetski i turistički Grad činjenica je da i odavde ljudi odlaze. Prema podacima Republičkog zavoda za statistiku RS za 2020. godinu broj stanovnika je za oko hiljadu manji nego prije par godina.
Pogrešne politike koje nisu usmjerene na razvoj privrede, na pravedniji sistem i smanjenje korupcije kao rak rane društva doprinose da naš grad postaje privlačno mjesto samo za one interesne grupe bliske vlastima na svim nivoima koji na račun našeg novca, dobro žive.
