Narodna biblioteka Trebinje raspisala je konkurs za prijem bibliotekara na neodređeno vrijeme, na koji se, kako “Direkt” saznaje, javila samo Vesna Đurić, radnica koja je već bila angažovana u ovoj javnoj ustanovi. Konkurs, raspisan u skladu sa zakonom, objavljen je u listu “Oslobođenje” i bio je otvoren tek osam dana.
Prema saznanjima “Direkta”, da je konkurs raspisan nisu znali čak ni svi radnici biblioteke, pa je umjesto javni, konkurs postao “tajni”. Konkursna procedura, kako saznajemo, još nije završena, jer se sa prijavljenom kandidatkinjom mora obaviti intervju.
Primljena radnica je diplomirala politikologiju na Fakultetu političkih nauka u Banjaluci, aktivistkinja je vladajućeg SNSD-a i bila je kandidatkinja za odbornicu ove stranke na prošlim lokalnim izborima. U bibliotici je, pod ugovorom na određeno vrijeme, radila na poslovima organizatora i voditelja kulturnih manifestacija, što je potvrdila direktorka biblioteke u odgovoru “Direktu” iz jula prošle godine.
Da je konkurs namješten i da je u pitanju stranačko zapošljavanje, smatra Dajana Milišić, koja je prije četiri godine diplomirala svjetsku književnost i bibliotekarstvo na Palama. Dugo vremena radila je u jednom trebinjskom lokalu, a u međuvremenu, sa biroa čekala poziv za posao u struci. “Tajni” konkurs bio je prilika za nju, kao i za još dvoje diplomiranih bibliotekara koji su, tvrdi, ispunjavali uslove konkursa. No, za konkurs su čuli tek kad je bio završen.
Da li je konkurs zaista trebao da bude tajna i da li je namještan određenoj osobi, zbog čega je objavljen baš u sarajevskom “Oslobođenju” te zašto je bio otvoren samo osam dana, pitali smo direktorku Narodne biblioteke Trebinje Milosavu Supić-Vuković. Na upit koji smo juče poslali do objave ovog teksta nije stigao odgovor.
Diskriminacija struke?
Bibliotečka djelatnost je jedna od žrtava partijskog vrednovanja kadrova, smatra Dajana Milišić. Pojašnjava da je problem u zakonu koji je dozvolio da bibliotekar može biti svako ko ima završenu višu školu, ako nakon toga položi stručni ispit. To, kaže, treba mijenjati.
“U gradu Trebinju trenutno imamo četiri diplomirana bibliotekara, od toga tri sa položenim stručnim ispitom. Zakon o bibliotečkoj djelatnosti u potpunosti diskriminiše bibliotekare i stavlja ih u drugi plan. Po zakonu možete imati bilo koje visoko ili više obrazovanje, ali ako ste radili godinu dana u biblioteci i položili stručni ispit, imate jednaka prava kao i diplomirani bibliotekari”, pojašnjava Milišić.
Dodatni je problem, kaže, to što bibliotekari na konkursima nemaju nikakvu prednost u odnosu na kandidate druge struke koji su za pet dana položili stručni ispit i dobili zvanje bibliotekara.
“Koliko je struka postala diskreditovana govori i činjenica da je na Filozofskom fakultetu Pale ukinut smjer Opšta književnosti i bibliotekarstvo”, dodaje Milišić.
Posljednji konkurs u Narodnoj biblioteci Trebinje značio je da je krajnje vrijeme da diplomirani bibliotekari preuzmu stvar u svoje ruke i pokušaju da zaštite struku.
“Kolega Igor Svrdlin i ja ćemo stupiti u kontakt sa svim kolegama koji su diplomirali na katedri Opšte književnosti i bibliotekarstva na univrzitetu u Istočnom Sarajevu, uključujući profesore i asistente. Moram posebno spomenuti profesoricu Milenu Maksimović koja nam je dala veliku podršku i koja se odavno bori za prava bibliotekara. Takođe, svi diplomirani bibliotekari iz regije su dobrodošli. Plan nam je da kontaktiramo udruženje diplomiranih bibliotekara Republike Srpske i da vidimo na koje načine su oni pokušali ispraviti Zakon i šta je to što koči”, navodi Milišić.
Iz regiona, dodaje, imaju dobar primjer rješenja identičnog problema.
“U susjednoj Hrvatskoj je postojao Zakon koji je bio jednako degradiraći za bibliotekare kao što je ovaj naš, ali su uspjeli da ga obore i zamjene novim u kome stoji da se za polaganje stručnog ispita iz bibliotekarstva mogu prijaviti samo diplomirani bibliotekari, a zaposleni koji su završili druge fakultete i rade na mjestu bibliotekara imaju rok od tri godine da polože razliku predmeta i postanu diplomirani bibliotekari. To je jedan od primjera koji možemo slijediti”, zaključuje Milišić.
