Tokom protekle četiri godine, bivša bilećka vlast na troškove reprezentacije potrošila je oko 209.000 maraka ili skoro duplo više nego što je budžetom bilo planirano, saznaje „Direkt“. Podaci do kojih smo došli pokazuju da se u opštini Bileća trošilo nedomaćinski, mimo plana i zakona, a uz privilegije pojedinaca koji su imali naklonost tadašnjeg načelnika Miljana Aleksića.
Piše: Jelena Denda Borjan
Prema podacima koje je „Direktu“ dostavila Opština Bileća, novac koji je trošen na reprezentaciju pravdan je fakturama i putnim nalozima, a bivša vlast trošila je gdje god je stigla, od Bileće, preko Doboja, Šipova, Zvornika, do Beograda i Čajetine.
Tako je novac iz opštinske kase načelnik Aleksić trošio u dobojskoj „Čardi“, beogradskom restoranima „Višnjica“, „Sunce“ i „Stara srpska kuća“, zatim u restoranu „Ladna voda“ u Šipovu, u SUR-u „Magnet“ u Požegi, restoranu „Zdrava voda“ u Jablanici, u „Goraju“ na Istočnoj Ilidži, u zvorničkoj „Laguni“, u kafani „Kod Loja“ u Čajetini, te u restoranu „Amfora“, ribnjaku „Toplik“, u kafani „Topla“, SUR-u „Kale“ i u „Hercegovina eksportu“ čija lokacija nam nije poznata.
Građanima Bileće fakturisano je jelo i piće koje je u ime opštine konzumirano u motelu „Konak“ na Mosku, restoranu „Jezero“, motelu „Dijamant“, restoranu „Grand“, restoranu „Stari dom“, restoranu „Fortuna“ u Bileći, te u trebinjskoj pekari „Bojanić“ i SUR-u „Odmor“, „Pjorina“ i „Banja Vrućica“ čije lokacije nisu precizirane u odgovoru koji smo dobili.
Pravilnik o korištenju sredstava reprezentacije propisuje da pravo njegovog korištenja ima samo načelnik, a u Opštini Bileća kažu da Aleksić svoja ovlaštenja nije prenio ni na koga. Međutim, naši izvori tvrde da su na račun opštine, mimo zakona, jeli i pili mnogi, uključujući i članove SNSD-a.
Bivši bilećki načelnik za „Direkt“ potvrđuje da je jedini imao pravo potpisa troškova reprezentacije, a na pitanje da li je tačno da su i drugi potpisivali umjesto njega odgovara potvrdno.
„Ja sam jedini imao potpis i ja sam dozvoljavao ko može, a ko ne može. Ko god je potpisivao, pitao me mogu li. Kome sam ja dozvolio, mogao je“, kaže Aleksić.
Bivši bilećki načelnik smatra da 24.500 maraka, koliko je prošle godine potrošeno na reprezentaciju, nije mnogo.
„To mnogo, je li? Mnogo da načelnik potroši toliko za godinu dana?“, upitao nas je Aleksić.
Na pitanje je li, onda, mnogo 80.000 KM, koliko je potrošeno 2018. godine, kaže da su se u sklopu troškova reprezentacije prikazivali i drugi troškovi.
„Ja sam jedini imao potpis i sva reprezentacija opštine je išla na moj potpis. Recimo, slave ili ako smo imali otvaranje ulice, načelnik odjeljenja vodi građevinsku firmu da ih počasti na moj račun, i tako te stvari“, objašnjava Aleksić.
Novac od reprezentacije od Opštine Bileća redovno je dobijao i “Aleksić komerc“, firma čiji je stvarni vlasnik Aleksić, ali je, sudeći prema portalu Akta.ba, vlasništvo formalno prenio na Biljanu Lero i Milenka Tabakovića. Tako je za četiri godine „Aleksić komerc“ za ovu namjenu inkasirao 87.622 marke.
„Sve što sam ponio u goste za slavu, kod Bilećana, išlo je preko Aleksić komerca“, kaže bivši bilećki načelnik i dodaje da ne vidi ništa sporno u tome što je novac iz opštinskog budžeta davao svojoj firmi.
„Jedino mi je Aleksić komerc davao na veresiju“, kaže Aleksić.
(Legalne) protivzakonitosti
Damjan Ožegović iz Transparensi internešnala BiH za „Direkt“ kaže da je 80.000 maraka godišnje za troškove reprezentacije mnogo za bilo koji javni organ, a kamoli za jednu malu opštinu poput Bileće.
„Zapravo to znači da je opština Bileća trošila više od 200 maraka dnevno na reprezentaciju. Toliko trošenje novca sporno je iz perspektive domaćinskog raspolaganja javnim sredstvima. Oni moraju imati u vidu da su to javna sredstva koja pripadaju svim građanima, a ne samo onom ko taj novac troši“, ističe Ožegović.
Takođe, kako kaže, veoma je bitno znati od koga se nabavljaju usluge reprezentacije, jer one moraju proći proces javnih nabavki.
„Kada se nabavljaju robe ili usluge za reprezentaciju, odnosno hrana i piće, one se mogu pravdati fakturom ili računom do 6.000 maraka, a sve preko mora ići kroz procedure javnih nabavki“, objašnjava Ožegović.
Međutim, sudeći prema Portalu javnih nabavki i Akta.ba, opština Bileća sprovela je samo neznatan dio tenderskih procedura kada je u pitanju nabavka hrane i pića, a i to je učinila “cijepanjem“ nabavki na direktne sporazume kako bi posao dobio upravo „Aleksić komerc“.
Činjenicu da je Aleksić vlasništvo u ovoj firmi formalno „skinuo“ sa sebe, Orešković komentariše kao nešto što je, nažalost, postalo svakodnevica u BiH.
„To je samo još jedan od načina na koji se lako može izbjeći sukob interesa, tako da oni mogu da posluju sa pozicije institucije u kojoj su zaposleni sa svojim firmama gdje formalno-pravno nisu vlasnici i da tehnički ne budu u sukobu interesa“, zaključuje Ožegović za „Direkt“.
Prema tvrdnjama aktuelnog načelnika Bileće Veselina Vujovića, interna revizija koju je sproveo nakon svog dolaska na čelo opštine pokazala je da je bivša vlast iza sebe ostavila dug od skoro 20 miliona maraka.
