Najmanje petoro članova uže porodice Milana Kovača zaposleno je bez konkursa i uz najgrublja kršenja Zakona u lokalnoj upravi i njenim organizacijama i institucijama, od kada je osvojio mandat načelnika opštine Šipovo kao kandidat SNSD-a.
Piše: Andrijana Pisarević; Naslovna fotografija: SNSD.org
Prema tvrdnjama više izvora eTrafike, uvidom u dokumentaciju koja ovo potvrđuje, ali i po priznanju samog Kovača kada smo ga pozvali za komentar, načelnik Šipova je od stupanja na dužnost, opštinsku administraciju i institucije za kratko vrijeme pretvorio u gazdinstvo njegove porodice i tazbine, postavljajući, na vrlo odgovorne pozicije, neiskusne nećakinje i sestričine, podobne i poslušne, bez obzira na njihove stručne kompetencije i zakonske procedure.
Nepotizam jači od stručnosti
Dijeleći radna mjesta šakom i kapom, Kovač je prema tvrdnjama naših izvora, dvije nećakinje njegove supruge zaposlio u Centru za socijalni rad i to na poslovima dječje zaštite, iako je jedna po struci ekolog (M. S.) i nije kvalifikovana za rad sa, na primjer, žrtvama porodičnog ili seksualnog nasilja. Treća osoba koja je zaposlena po njegovoj direktivi u ovoj ustanovi je ekonomista po struci, takođe bez potrebne stručnosti za rad sa najosjetljivijim kategorijama stanovništva, ali sa “pravom” partijskom knjižicom.
“Treća nećakinja njegove supruge je zaposlena kao v.d. direktora Turističke organizacije u ovoj opštini, iako sa turizmom i nema puno veze, jer je po struci tehnolog. Osim suprugine, Kovač nemilice zapošljava i svoju rodbinu. Svoju prvu nećakinju, Kovač je zaposlio u Komunalnoj inspekciji. Drugu svoju nećakinju zaposlio je na mjesto svog zamjenika. Brata svoje supruge zaposlio je u Poštama Srpske. Ima tu još nekoliko njih koji su zaposleni po partijskoj liniji, majka jednog odbornika i slično, ali najupadljivije je nemilosrdno zapošljavanje rodbine, bez obzira na stručnost. Većina ih je zaposlena bez konkursa ili je konkurs raspisivan da bi se pogodovalo kandidatima, mijenjajući pravilnike tako da se uklope u konkurs”, tvrdi naš izvor.
Jedan od konkursa, koji je ranije raspisan i koji je i još uvijek dostupan na oglasima za posao jeste upravo prijem profesora ekologije i jednog ekonomiste. Njima je, kasnije, bez konkursa, dat ugovor na neodređeno na mjesta “stručnih saradnika za dječju zaštitu”, uz prilagođavanje sistematizacije radnih mjesta, mjesecima prije isteka prethodnog ugovora, iako za ove poslove nemaju stručne kompetencije i rade sa najosjetljivijim kategorijama građana.
“Sve to je urađeno ranije da se ne bi raspisivao konkurs, jer nijedna od njih ne bi mogla da prođe i bude izabrana po zakonu, pošto nemaju potrebnu stručnu spremu. Istovremeno, sa tim najteže pogođenim ljudima u CSR nema ko da radi, jer tamo imaju samo par kompetentnih ljudi, ali nemaju, recimo, ni pravnika ni psihologa. Ali, ekologa imaju, dok im socijalni radnici rade po vrtićima. Zamislite vi onda kako prođe sa njima neka žrtva nasilja ili seksualnog zlostavljanja. Da li je ova ustanova u stanju da pruži potrebnu pomoć i zaštitu, i da prepozna potrebe svojih štićenika? I to je samo jedan primjer, ima ih koliko hoćete. Ovdje je opština postala privatna stvar porodice”, kaže naš izvor.
Kovač: Privatizovao sam opštinu
Interesantno, Milan Kovač ni u jednom trenutku nije osporio istinitost navoda naših izvora kada smo ga pozvali za komentar. Kovač nam je šaljivo rekao da jeste privatizovao opštinu i da je sve istina što se o njemu govori.
“Ne radi kćerka mog brata u Turističkoj, nego u opštini, tamo sam je primio i tu je samostalni stručni saradnik. Moram da provjerim kome sam raspisivao konkurse, nekome jesam, nekome nisam. Mislim da nisam nikome bez konkursa. Pošaljite mi to imejlom sve da vidim koga sam gdje zaposlio. Reći ću vam i šta ne treba. Mene kad nema u novinama ja imam problem. Morate mi i sliku staviti, neku lijepu”, kaže Kovač.
Bivši predsjednik Skupštine opštine Šipovo Milan Plavšić, koji je ranije otvoreno progovorio o korupciji lokalnog SNSD-a, zbog čega su ga izbacili iz partije i smijenili, kaže da je sve što smo ga pitali istina i da je još i gore.
“Sve je to istina i još je i gore, samo ja neću da prozivam tu omladinu po imenima da me ne mrze. Ali ovo što se radi je katastrofa i to me pojede. Mogao sam i ja sa njima, ali ja to ne mogu, mene su ljudi glasovima obavezali da im odgovaram za sve što radim”, kaže Plavšić.
Ožegović: Obesmišljeni konkursi
Damjan Ožegović iz Transparency internationala BiH kaže da njihov centar za pružanje pravne pomoći najviše prijava nezadovoljnih građana prima upravo iz oblasti zapošljavanja u javnoj upravi, ustanovama i preduzećima. I ne samo to, problem je što naši propisi ne definišu obavezu konkursa u javnim preduzećima, tamo gdje je obavezno raspisivanje u javnoj upravi.
“Konkursi su do te mjere obesmišljeni da ne prolaze uvijek najbolji, već se primaju oni koje rukovodioci odaberu sa liste uspješnih kandidata uz zadovoljavanje minimuma uslova konkursa. Budući da načelnik ima kontrolu i političku moć i nad prijemom u javnim preduzećima i ustanovama čiji je osnivač opština, jasno je da je imao neki politički uticaj. Međutim, ovdje treba preispitati i uloge rukovodilaca tih organizacionih jedinica i ustanova i preduzeća. Sporno je da su, najčešće u tim malim opštinama, ti kandidati, koji dobijaju poslove, često u rodbinskim vezama sa načelnicima i rukovodiocima. Problem je što oni nižerangirani obično o tome ne progovore javno, jer kada to urade, nemaju mogućnosti uspjeha u žalbama”, kaže Ožegović.
Takvi kandidati nemaju nikakva prava, kaže Ožegović, niti imaju kome da se žale, zbog čega je i došlo do ovolike bahatosti onih koji imaju politički uticaj, pa mogu da biraju članove svojih užih i širih porodica ili partijske kolege na raspoloživa radna mjesta.
“Tako će od njih tražiti neke partijske kontrausluge. Zapošljavanje takvih radnika i jeste zato naša najveća boljka, jer nam dominira partokratija i politička moć pojedinaca dolazi najviše do izražaja. Ovo što smo vidjeli u Šipovu, u kojem dotični načelnik potvrđuje sve navedeno, pokazuje do koje mjere su oni zaštićeni. Naša javna preduzeća i uprava postali su ne samo politički plijen, nego i adresa za uhljebljavanje rodbine, kumova i prijatelja. To pokazuje do koje mjere je naša država zarobljena i zbog čega se naziva hibridni režim”, kaže Ožegović.
Obavijestili ombudsmana za djecu
Informacija da u Centru za socijalni rad u Šipovu, sa najugroženijim kategorijama stanovništva, rade osobe koje nisu profesionalno osposobljene za rad sa nekom od najugroženijih kategorija stanovništva, bila je dovoljno šokantna da o tome pitamo za komentar i ombudsmana za djecu RS.
Na pitanje da li je prihvatljivo da ekonomisti i ekolozi obavljaju staratelja štićenicima kojima je potrebna pomoć ove ustanove, u ovoj instituciji su nam rekli da se “prema Porodičnom zakonu, za staraoce postavlja lice koje ima lična svojstva i sposobnost za vršenje dužnosti staraoca, a isto nije uslovljeno stručnom spremom niti zvanjem/zanimanjem”.
